Op dinsdag 30 januari heb ik een eendaagse stage gedaan bij de wereldwinkel in Woudenberg waar mijn oma José vrijwilligers werk doet. Samen met haar “collega” Pam doet zij de inkoop bij importeurs in Culemborg.
Om 9.00 uur vertrokken we richting Culemborg en meteen begonnen ze al te praten over wat ze zouden moeten inkopen en wat er nog in de winkel op voorraad stond. Bij Beusichem gingen we met de pont over. En na 40 minuten waren we bij de eerste importeur. Tijdens de autorit heb ik mijn vragen gesteld voor het interview.
Het droomberoep van Pam was piloot, maar omdat ze een bril droeg kon dat niet doorgaan. Mijn oma wilde graag kleuterjuf worden.
Pam en mijn oma hebben allebei eindexamen middelbare meisjes school (mms) gedaan en ze moesten in alle vakken examen doen. Nederlands, Frans, Duits en Engels, handwerken, scheikunde, natuurkunde en wiskunde, aardrijkskunde en geschiedenis.
Op de school van Pam hebben ze geen voorlichting over beroepskeuze gehad, bij mijn oma kwam op een middag een spreker vertellen over de mogelijkheden na de mms. Het stelde niet veel voor. Ze hadden misschien wel eens op bezoek willen gaan bij een beroepsgroep die hen aansprak.
Bij Pam vonden haar ouders dat ze basisschool juf moest worden, maar haar vader die op de kweekschool lesgaf, mocht zich niet bemoeien met zijn dochter op school. Oma mocht van haar ouders geen kleuterjuf worden en ook geen diëtiste, want toen was er alleen een opleiding in Leiden en dat was te ver van Groningen. Dus werd het de N12 opleiding, lerares huishoudkunde. Dat had ze na een jaar gezien en ging toen naar de opleiding N20, lerares kinderverzorging en opvoeding en handenarbeid.
De wisseling van opleiding kwam omdat het vak huishoudkunde en veel scheikunde niet bij haar paste.
In de wereldwinkel worden andere talenten aangesproken zoals bijvoorbeeld : wat vinden klanten mooi, hoe kun je het de klant naar de zin maken en vind ik werken zonder salaris wel fijn. Ondanks dat ze niet meer voor de klas staan is een brede opleiding geen overbodige luxe en komt altijd van pas.
Inkopen doen bij de verschillende importeurs vinden Pam en oma heel leuk. Vanaf de pont in Beusichem tot en met de importeurs in Culemborg hebben ze de leukste contacten met de mensen op de werkvloer. Minder leuk is het dat als je in de winkel staat en je je best hebt gedaan zo goed mogelijk in te kopen, er geen mensen zijn die willen kopen.
De vraag welk beroep bij Danique zou passen is op deze leeftijd wel moeilijk te beantwoorden, maar Danique is wel heel creatief. Ze zit vaak veel te knutselen met allerlei materialen. Misschien is een opleiding in art en design wat voor haar. Het kan nog alle kanten op.
De eerste importeur was Sarana. Een grote bovenverdieping van een industriehal. Daar stonden heel veel spullen uit Thailand, Indonesië en India. Wij kochten er houten krukjes voor kinderen met bovenop een afbeelding van een vosje en een muisje, glasgeblazen diertjes en sjaals en vogels van klei die al voor ze klaarstonden in dozen, omdat die al eerder besteld waren en nu meegenomen konden worden.
Toen naar een importeur die failliet is gegaan, maar toch in een ander pand een doorstart gaat maken. Daar kochten we veel ansichtkaarten en een roze fantasie kip, die ik leuk vond.
Verder naar weer een ander gebouw , heel groot met veel verschillende importeurs. Ze verkopen producten uit Afrika , India en Azië. Daar zijn we een tijdje geweest en kochten bv 3 waxine lichten van klei en geverfd in frisse kleuren rood en blauw, kaarten en ook blikjes met sausen en thee en ook mooie leren tasjes.
Pam en mijn oma overlegden wel steeds met elkaar en ook met mij, of we het mooi vonden en hoeveel we er dan van moesten kopen. Om 12.30 uur hebben we in de kantine wat gedronken en een plakje koek gehad.
We hadden nu nog tijd voor twee importeurs in een ander gebouw. Zij hadden uit Tunesië mooie schalen. Er was 1 besteld en de inkopers kochten er 5. De meneer die de schaal besteld heeft kan nu kiezen uit 5. De andere importeur heeft veel uit Afrika en het zijn vogeltjes van metaal , allemaal van gebruikt metaal. Ook nog fietsen en autootjes van oud blik.
Hier hebben we nog onze boterham gegeten en dan weer in de auto naar de winkel, want oma en Pam hadden nog van 15.00 uur tot 17.00 uur dienst in de winkel. Alle ingekochte spullen werden uit de auto gehaaid en het was zoveel dat ik helemaal opgepropt zat met nog dingen op mijn schoot. Pam ging meteen achter de kassa staan en zorgde dat de nieuwe dingen ingevoerd werden en oma zette het op een opvallende plaats in de winkel of etalage. Ik heb geholpen met de prijskaartjes aan de producten te doen en de dozen open te maken en die dozen moesten dan plat gemaakt worden en in de papierbak gedaan worden en het plastic in de plasticbak. Toen mijn andere opa en oma in de winkel kwamen mocht ik ze helpen met het uitzoeken van een cadeautje. Oma koos een van waxinehouders die we net ingekocht hadden en zelf kreeg ik de leuke roze kip.
We hebben wel heel veel gedaan deze dag. Ook al is het vrijwillig werk je moet het wel goed doen en je moet er net zoveel moeite voor doen als werken voor geld.
Als je in een wereldwinkel staat en koopt, weet je dat er een groot gedeelte dat verdiend wordt gaat naar mensen die het arm hebben. Je helpt ze met betere arbeidsomstandigheden, goede scholen voor kinderen en geen uitbuiting en ze krijgen een faire prijs voor de gemaakte producten.
Stageverslag van: Danique van de Lagemaat
Leerling van : Corderius Amersfoort
Datum: 30 januari 2024