Capiz, wat is dat?
“Capiz? Ja dat weet ik wel. Dat is een stadje in de Filipijnen.” De meeste mensen weten dit niet eens. Maar Capiz is niet alleen een stadje ver bij ons vandaan, maar ook een schelp. Deze schelp zal ons veel beter bekend zijn dan het stadje in de Filipijnen. Vaak kun je schalen, lampen, waxinelichtjes in de vorm van lotusbloemen kopen. Stuk voor stuk zijn ze gemaakt van deze schelpen.
Deze schelpen komen vooral voor op de Filipijnen en Indonesië. Deze schelpen, ook wel pareloesters genoemd, worden niet met uitsterven bedreigd, en zijn daarom legaal om naar te vissen.
De geschiedenis van de schelp
Vroeger, in de tijd van de Spanjaarden en de Spaanse koloniale tijd werd er ook al naar deze schelpen gevist. Niet voor mooie schalen of waxinelichtjeshouders, maar als ruiten voor huizen en kloosters. Dit deed men omdat het veel makkelijker te krijgen was dan glas, en het was veel goedkoper. Daarbij, gaf het een veel helderder licht als je het als een raam in bijv. een klooster zette. Wel één nadeel: het was erg breekbaar.
Waarvoor gebruiken we het nu?
Nu, zoals er al gezegd werd in de vorige hoofdstukken, word Capiz vooral voor de sier gebruikt. Waxinelichtjeshouders, lampen, ‘gordijnen’, dromenvangers, schalen, noem maar op! Dit alles wordt natuurlijk ook verkocht in de wereldwinkel! Dit wordt wel handgemaakt, want deze schelpen zijn erg breekbaar.
Zodra de schelpen gevangen zijn, worden ze geweekt in het juiste water. Daarna worden ze gesorteerd op grootte en dikte. Daarna kunnen ze eventueel gevormd en beschilderd worden voor het juiste eindproduct.
Maar deze schelpen worden niet voor niets ook pareloesters genoemd: een oester heeft ‘vlees’ in zich zitten. Alleen is dit lang niet zoveel als in de Europese oester. Het ‘vlees’ wordt eruit gehaald en verwerkt tot veevoer.
_______________________________
Verslag sociale maatschappelijke stage
Grace Oskam (A2VA)
Van Lodenstein college Amersfoort